Xeira: Gondomar no Antigo Réxime. A vila ata o século XIX , coa guía do arquitecto Antonio Soliño.
O vindeiro venres 22 de agosto terá lugar unha ruta terrestre organizada polo IEM e denominada “Xeira: Gondomar no Antigo Réxime. A vila ata o século XIX”. O punto de encontro será ás 17:30 horas na Aula de Cultura Ponte de Rosas (Avda. da Feira Nº10, baixo – Gondomar). O percorrido contará coa guía do arquitecto Antonio Soliño Troncoso . A actividade non require inscrición previa.
Aproximación á Xeira
Gondomar era a finais do século XIV un couto con xurisdición civil e criminal propia que Xoán I, rei de Castela, cede en 1386, un ano despois de ser derrotado en Aljubarrota, a Paio Sorrede de Soutomaior, último meiriño coñecido das Terras de Turonio e alcaide do castelo de Santa Helena, en Parada de Miñor. En 1555 García Sarmiento de Soutomaior merca o devandito couto e vinte e catro anos despois funda o morgado de Gondomar, constituído polo pazo, as terras e os señoríos de Gondomar, Vincios, Peitieiros e Morgadáns.
Do matrimonio formado por D. García Sarmiento de Soutomaior e Dª. Juana de Acuña nace, en 1567, D. Diego Sarmiento de Acuña, que desempeñará con solvencia moi diversos cargos e servizos para a coroa española en tempos de Filipe II. En 1612 Filipe III noméao por primeira vez embaixador en Londres, na Corte de James I Stuart, onde exercerá o cargo coa máxima brillantez. O mesmo rei, en 1617, concédelle o título de Conde da Vila de Gondomar.
A Vila e terras do condado seguirán baixo xurisdición dos sucesivos condes ata que coa chegada do Novo Réxime ou Estado Liberal (1812), máis concretamente a partir de 1836, ao amparo da nova distribución territorial do Estado impulsada por Javier de Burgos durante a rexencia de María Cristina, viúva de Fernando VII, pasa a ser a capital administrativa do concello constitucional de Gondomar.
Na Xeira, percorrerémola parcialmente e, sen deixar de ollar o entramado urbano da segunda metade do XIX e primeira metade do XX, fixarémonos naqueles testemuños inda vivos que a conformaron no Antigo Réxime.
