Exposición Pinturas e gravados 1972-2009 de Armando Guerra
O próximo venres 16 de outubro ás 20:30h inaugurarase unha nova exposición do pintor afincado no Val Miñor ARMANDO GUERRA baixo o rótulo “PINTURAS E GRAVADOS (1972-2009)” na Aula de Cultura “Ponte de Rosas” (avda. do Conde 10, baixo, Gondomar. A exposición poderase visitar entre o 16 de outubro e o 13 de novembro, nos días laborables entre as 19h e as 21 h.
É un grande pracer para nós, acoller aquí, na Aula de Cultura Ponte de Rosas e sede do IEM, esta excelente mostra do pintor e gravador Armando Guerra.
Pioneiro da abstracción galega e membro fundador do Colectivo Atlántica (1980), Armando desenvolveu, durante máis de corenta anos, un traballo continuo e coherente, do que se desprende unha fe cega nas posibilidades da pintura.
Ante a súa obra non debería confundirnos a frescura e luminosidade das cores vibrantes a través dos anos, nin as lixeiras transparencias que descobren as texturas e relevos da tea. Tampouco deberiamos xulgar apresuradamente a súa xeometría ondulante e orgánica na que se albisca unha afastada orixe figurativa, nin o inmediato do firme trazo, do xesto expresionista. Nada disto debería levarnos a erro, porque, baixo a aparencia dun lirismo exultante, agocha un intenso rigor construtivo, razoado paso a paso, froito dun intenso cara a cara coa pintura. Armando interésase polo proceso de construción. Pesa, mide, equilibra e compensa, coma se a obra temese ser colgada dunha única alcaiata central.
Porque ante unha obra deste artista, o espectador pode espir o proceso de traballo mentres indaga na superposición de capas e transparencias. Todo o tempo que necesitou a obra para realizarse, está aí, condensado sobre a tea, ante os nosos ollos.
Todas estas consideracións son válidas tanto para a pintura coma para o gravado, campo no cal Armando Guerra sobresae sen discusión. ¿Que podemos dicir?. Respectados críticos sinalárono como fundamental no devir do gravado galego en calquera das súas variantes e posibilidades. Buril, punta seca, verniz brando, augatinta, carborundum ou augaforte, os seus traballos cos ácidos e o tórculo condensan a expresividade máis desbordante coa meticulosidade e sabedoría do máis hábil artesán.
O que en principio foi rebeldía e ruptura converteuse en equilibrada intemporalidade e sereno clasicismo. Gocemos pois, sen máis, desta soberbia mostra coa que Armando Guerra nos agasalla.