Escribir é espirse, expoñerse, situarse no centro do escenario e alí ser obxecto de observación, análise, disección.
Escribir é abrirse en canal, cravar un coitelo xusto por debaixo da gorxa e cortar sen consideración un a un pel, músculo, óso, para deixar á vosa vista os motores que nos impulsan, esas máquinas de tecido vivo que palpitan como un motor de explosión levando osíxeno, combustíbel, ao corpo todo.