Miñor dos Sobranceiros

Segundo consta na “Acta de Nacimiento”, ás once da mañá do día catro de xaneiro de 1892 comparece no Rexistro Civil de Baiona Xosé Martínez, sen segundo, natural da vila, de trinta e sete anos, casado, mariñeiro, domiciliado na rúa Ventura Misa número 55, para inscribir un neno que naceu na súa casa o día dous, ás nove da noite. O neno é fillo lexitimo seu e da súa dona Xosefa González, sen segundo, tamén da vila, de trinta e catro anos. E vén sendo neto de Soledad Martínez e Vicenta González, tamén veciñas da vila, e avós descoñecidos. Pónselle de nome Manuel Silvestre José. Acompañan o pai tres mariñeiros coma el, tamén da vila, dous como testemuñas e os outros para firmar por non saber el.

Resumo: 

Un grupo de miñoráns emigrantes na Arxentina, de mentalidade liberal e democrática, preocupados pola rexeneración económica e social da súa comarca de orixe, crearon a partir de 1905 a UHA pro Valle Miñor, co obxectivo  de crear unha escola que lles proporcionase ás novas xeracións unha educación necesaria tanto para aproveitar as oportunidades da emigración como para o seu propio progreso.

Polo seu papel nesta obra e na comarca achegámonos a dous benfeitores de personalidades e ideas ben diferentes. M. Lemos, líder indiscutible da UHA, que ademais da escola abordará na comarca outros proxectos entre os que destaca o de converter o areal de Lourido nunha área de veraneo para as clases altas, e M. Losada,  que xogará un papel protagonista nos medios empresariais vigueses entre 1916 e 1922, desenvolvendo tamén un gran labor na Sociedade e ba súa vila de Gondomar.

{jathumbnail off}